Zwilazkowiec Alliancer, April 13, 1960

              smsssscSsSiEj8' -- ' "lATMiff wkwhIh' Ki-s- 3
€ ££
STR 6 "ZWIĄZKOWIEC" KWIECIEŃ (Aprll) Środa 20 — 1960
J f
I
j I
r
i
ii
4
1?
Jerzy Seweryn f?Mc#afmmifeosz
(COPYRIGHT BY "ZWIĄZKOWIEC")
— Wiem że zatajasz I przez to wła-śnie
i ja nie jestem sobą Jesteś dosta-tecznie
rozsądna zęby to zrozumieć
— Rozumiem Ale cóż zatajam twoim
zdaniem9
Nużyła go już i gniewała ta rozmowa
podobna do zabawy w ciuciu-babk- e Po-wiedział
pierwsze co mu przyszło na
inyil nie zastanawiając się:
— Na pnykład to: miedzy tobą a
Zuzanna
— O właśnie Sam nie wiedząc
znów trafił w jakąś bardzo czuła i bardzo
zi-gadko-uą
sprawę Drgnęła Coś nie-zmiernie
nieuchwytnego przemknęło jak
krótka ostra błyskawica We wgłębie-niu
dłoni opartej na jej nagim biodrze
pulsowało cienło jej skon i jakimś pod
świadomym fibrem wyczuł prąd jaki
przeszył ja od stóp do głów Najeżyła się
i --zadygotała wewnętrznie Powiedziała
głośniej zanadto szybko:
— Mówiłam ci już ze to blagierka
— I blagierka czasem powie prawdę
A nawet częściej ni to się wydaje —
powiedział celowo dwuznacznie
— Tak jak z tym wdowieństwem
swoim
— Cóz z tym wdowieństwem to jej
prywatna sprawa I nie o to chodzi To
nie nasza recz Chodzi mi o to co by
ło tniędy wami? Dlacego się jej tak
boisz?
— Boje się? Nic podobnego? Po
prostu nie cierpię jej To obrzydliwy lp Wolno mi kogoś nie lubić
— Wolno A ja na przykład niani
v niej zupełnie inne zdanie
— Wy wszyscy mężczyźni macie o
niej inne zdanie Zablagowana kokietka
która zawraca wszystkim głowy 'A jej
pasją pamiętaj to wtrącanie się do cu-dzych
spraw i sianie zamętu Jest szczę-śliwa
jeżeli za jej sprawą ludzie chwy-tają
się za gardła
— Wampir jakiś po prostu! EJ czy
nie przesadzasz? Jest mila życzliwa bat-d- o
kobieca
— O! luż jesteś pod jej urokiem
N'o widzisz Jeszcze jednego' sobie zła-pała
Vi
Jk A d ijtk
f%SJl±yf~%lJJf2%~'%fm%y
Jj) Józef Mackiewicz
0
1 Droga
zaitrzcione
Anty sowiecko nastrojone osoby przy
gotować do wysiedlenia w oddalone
miejsca Związku SSR Zawiadamia się
dla wykonania
Zastępca nacz 3 urzędu NKOB SSSR
kapitan bep państw
Szewiclew
Nacz 4 oddziału 3 urzędu NKGB
SSSR kapit bezp państw
Rodionow"
Dokument przechodził 'odnośne kole-je
mocy prawnej Dopiero dnia 4 G 1941
otrzymał w rogu na lewo odręczna no-tatkę:
"Tow Dcmbo Wykonać Gładkow"
Minęły jeszcze cztery dni i cztery no-ce
Pod tą notatka powstała druga:
"Tow Szepielow
1 wydałem instrukcję powiatom
2 wj pracować na operacyjnej odpra-wie
szefów jednostek
8 6 41 Todesas"
A w tę noc w którą właśnie wytele-fonowan- o
towarzysza Godliauskasa z pro
wincji aby przybył natychmiast na do-kumencie
położona została pieczątka po-dłużna:
"2 oddział Urz Bezp Państw
NKWD LSSR — Otrzymano: 10 G
1941 r
Nr wpływu 2 2485"
— No i poco i po co! — zakrzyknął
do szofera wyrwany z marzeń przez rap-twn-e
zapalenie reflektorów
— Tu towarzyszu jar taki ciemny
zapowiada się Nie widać będzie
— Ech ślepota ty nieszczęsny! —
i odrzucił się całym ciałem na poduszki
skórzane
Droga w jarze szb w górze trzeba-był- o zmienić biegi samochód zaryczal
zlekka Na górze u wylotu drogi stała
samotna chata Słup reflektorów buch-nął
uderz} ł w okno poleciał po ścianie
przeciwległej po śvriętych oleodrukach
— Mama! Maaama! — krzyknęło w
chacie dziecko obudzone raptownie stra-sznym
widziadłem
— Cccicho śpij śpij — Kobieta u-rio- sła
się oparła na zgiętym łokciu
wstrzymała dech w piersiach Samochód
wleciał na górę minął zgasł — Spij
£pij spokojnie
27
— Basiu co się z tobą dzieje'' Co
ty wygadujesz9
— No to przestańmy o niej mowie
— zmieniła nagle ton Drzala cała —
Zimno ci Basiu — powiedział — Nie
— wstała — no juz dajmy nareszcie
spać dzieciom i Irce
Musnęła jego czoło pocałunkiem Na
chwilę błysnęły mu jej oczy — zacięte
chce dalekie
— Dobranoc — powiedział nawet z
pewna ulgą że juz odchodzi
Roplynęła się w mroku Księżyc za-padł
za rumowiska i w pokoju blo zu-pełnie
ciemno Słyszał jeszcze jak po-lo?}
la się obok Irusi opatulała się koł-drą
Potem S7eptaly sobie przez chwilę
Jeszcze płaczliwe Marka — "Mamusiu
pchły" i rozgniewane — "śpij cóz ci
na to poradzę?" Powoli ucichło wszy-itk- o
i tym wyraźniej chrobotała blacha
za oknem zgrzyt li wie i natrętnie
Nie spal długo Przewalało się wszy-stko
w nim ciężko i mętnie Rozważał
przypominał sumował Mrok pozostawał
mrokiem mgła — mgła Jedynym wąt-kiem
— a coraz bardziej utwierdzał się
w tym przekonaniu — była Zuzanna
Instynkt mowil mu nieomylnie że w
zajadlej zacieklej niechęci Barbary do
piej było coś co dotyczyło jego A chy-ba
nie zazdrość? O nie Zuzanna wie-działa
coś
"Chcesz mieć dom męża spokój —
mówił do siebie — chcesz mieć realną
pozycję swoje miejsce na ziemi Rozu-miem
I boisz się że to stracisz gdy coś
s'ę wyda Boisz się i — kłamiesz To
jasne to jasne"
Było zupełnie ciemno widocznie księ-życ
już zaszedł albo nadpłynęły chininy
Nawet kontur poszarpanej ściany zlał się
w jedno z nieprzenikniona czernią
nieba Za oknem rozlewała się milcząca
cisza ruin pogrążonych w głęboki śmier-telny
sen Czasem odezwał się zgrzyt bla-chy
za okna lecz byl to dźwięk tez nie
z tego świata nierzeczywisty i niezrozu-miały
_
Mokrzycki odwrócił głowę Ledwie
widoona plami jaśniała w ciemnościach
poduszeczka w wóku i woskowy owal
a - - j j — ~A& ~ i r- -
Donikąd
Wszystkie prawa autorskie
h
56 l!j II
XXIX
Lato lato! Czasem przychodzi taka
myśl do głowy: gdybyż to człowiek bjł
w stanie zielenią liści i zielenią traw do
tego stopnia napchać sobie pełne oczy
urozmaicić kolorami kwiatów zgarnąć
do lego z powierzchni rzeki promienie
słońca a później zacisnąć ten obraz pod
powiekami zachowując w wieczność
która go czeka pod ziemią! Ale nie jest
w stanie Pejzaż jak deszcze spływa po
wierzchu przechodzą chmury przecho-dzą
obłoki po niebie a oczy zaszłe biel-mom
śmiorri nisrdw slvszvcio to słowo:
LJ 37 " f'_ '_ ' _ J
mgiiY! wjiuicu jiu ivii mc uyua
Baidzo trudno jest pojąć taki stan
rzeczy Trzeba by się długo zastanawiać
a wiadomo — nie każdy ma czas po te-mu
A zresztą zamyślisz się od tego gło-wa
boli Po co w takim razie wszystko?
Po co pszczoła leci po lace i: "bzzzz "?
poddaje glos Po co niotjl? Po co 'sko
wronek nad głową a? Ale: wszystko
wszystko na świecie? Po co?
— Ot ty mnie powiedz Oluk czy
Bóg w końcu jest jak ksiądz prawi na
ambonie czy nie?
— Dlaczego: nie?
— A dlatego że widzisz choćby te
raz — nie dokończył Furmanka pod
skoczyła na kamieniu leżącym w kolei-nie
i mówiący zamilkł raptownie wstrzą
śnięty Oluk przytrzymał konia Od koś-cioła
ludzie liczyli z osiem kilometrów
wyboistej drogi Lata jeździli nią tam i
nazad zawsze podskakując na tych sa-mych
kamieniach ale nie było wypadku
żeby który zlazł z wozu odrzucił kamień
na bok Pewnie że żelazo na obręcze
drogie szkoda gadać o kamienie się
ściera ale — wszyscy jada Na samot
nym świerczku przydrożnym siadła si-wowTo-nka
kolorowa rajski ptaszek pół-nocnych
lasów Oluk zapatrzył się na
nia i rzekł sennie:
— Ksiądz — to wiadomo człowiek
A Bóg jest
— To i bolszewiki ludzie
— Ludzie tylko nie wiedzą po co
żyją
Wracali właśnie ze wsi kościelnej do
domu do Popiszek Oluk Smolski li-czący
lat osiemnaście i jego przyjaciel
Franek starszy odeń lat kilka Lejce te-raz
leżały wolno w rękach Oluka koń
sam znając drogę na pamięć wracał
twarzyczki dziecka — "Ale cóż ty je-st
es 'temu winien? — pomyślał z jakąś
wielką i cichą goryczą
"Boi się — wrócił do swych rozmy-ślań
o Barbarze --r- boi się i jedynym
jej kołem ratunkowym — kłamstwo Ale
się długo na tym kole nie utrzyma Nie
utrzyma! Mamy kluczyk do tych tajem-nic"
Czerń nocy ruin i smutku zalewała
mu powieki nieznośnym kamiennym
niezwalczonym ciężarem
III
Inżynier przyjął Mokrzyckich z nieco
sztuczną rewerencja Silił się na jowialną
uprzejmość nadrabiał miną Barbara i
Mokrzycki umówili sie ze wystąpią w ro--1
kuzynów Irusi Było to bardziej prze-konywujące
niz rola przyjaciół Infor-macje
iz Barbara i Irena są skuzynówa-r- e
inżynier przyjął z wyrazami szarman-ckiego
zdziwienia Był niepocieszony że
nie wiedział o tym wcześniej ommeia go
bowiem okazja częstszego goszczenia tak
vroczej kuzynki Słowem rozpływał sie
w komplementach
Zaprosił do luksusowego przedwojen-nego
salonu Obrazy dywany porcelana
makaty gablotki piękne czeczoty lśnią-cy
parkiet posadzki I widok 7 okna
na pierwszy rzut oka przedwojenny —
równy rząd białych willi przy ulicy Szu-str- a
w gęstwinie malowniczych ogród-ków
Nie należało przyglądać sie uważ
niej — w willach zachowały sie tjlko
ściany wnętrza były wypalone doszczę-tnie
"No to w Warszawie można i tak
mieszkać" — pomyślał Mokrzycki —
"Widzę że pana inżyniera powstanie o-szczed- zilo"
— powiedział rozglądając
się po salonie "Ach skądże Tylko ścia-ny
zastałem po powrocie a meble wy-sabrowa- ne
do ostatniego stoika Wszy-stko
co państwo widzą to już powojen-ne
z naszego Zachodu"
Zacierał ręce z dumą — Wie pan
kto miał leb na karku i pierwszy tam
zdażyl — wagonami można było mówię
panu wagonami I trzeba było mieć tro-chę
tej orientacji życiowej Mnie intere-sowały
tylko małe miasta Innych —
Wrocław Jelenia Góra Wałbrzych A
ja nie: do Walczą Milutka dziura — pal-ce
lizać cichuteńko jak makiem zasiał
Niemców ani na lekarstwo nasi rodacy
zajęci Wrocławiami i Wałbrzychami a
ja mam cały Wałcz do dyspozycji A ze
jeszcze mój kolega serdeczny bł tam
"figurą" na początku — jeden transpor-ci- k
do Warszawy drugi trzeci Tu sa-mochodzik
tam wagonik no i ma się
i dla siebie i dla przyjaciół trochę tych
przyjemnych gracikow A w takim oto-czeniu
ma się i ochotę do działania i ta
rzeczywistość nasza trochę niejak ko-szmarnie
wygląda prawda? A 'państwo
jak mieszkają?
'- - ~ - - i ~ii1iPaxri i n i- i-u
chętnie można było nim kierować Fra-nek
spojrzał na siwowronkę która prze-leciała
w tej chwili do byłego dworskie-go
brzeźniaka Pomyślał I odpowiedział:
— Bolszewiki! Bolszewiki chcą niby
to dla drugich żyć
— A ty czemu to dla drugich nie
yjesz?
— Dlaczego czemu? — I Franek
rzukał słów repliki z lekka otwarłszy
usta
Wtedy Olkowi przyszła myśl do gło-wy:
— Nu na przykład kamień leży w
l-ole-inie
Ty nie potrudzisz sie żeby z
wozu zleże i na bok odrzucić Dla siebie
nawet a co tu i mówić o innych
— A dawaj stań! Ot zlaza i wy-rzuca
Prrr! — zawołał nie czekając i
przerzucił nogi poza drabinkę Olukod-wróci- ł
się za Frankiem patrząc jak po-szedł
nachylił się wydobył kamień i
rzucił nim w pole Z miejsca gdzie padł
zerwał się skowronek nisko milczkiem
przeieciat i zapaat opodal Franek wró
cił "Nooo!" — mruknął Oluk Koń za- -
kolysal duha skrzypnął holoblami i po-ciągnął
Przyjaciele milczeli
Coś jakby się poruszyło wewnątrz
Smolskiego "Dla drugich" — myślał
"Chrystus dla kogo umarł na krzyżu
świętym! " Podskoczyli na następnym
kamieniu ale już nikt nie złaził by go
1'sunąe Żeby tak każdy kamień z drogi
do wieczora nie wróciliby do chaty
Rzecz naturalnie nie w kamieniach Po-czął
nagle mówić a jego ospały zazwy-czaj
glos nabrał ognia jakby tó on sam
kazał z ambony:
— Ani żadnego sowieta jeszcze nie
było kiedy Chrystus tak mówił że dla
rugich trzeba żyć Kochaj mówił bliź-niego
jak siebie Ot jak mówił
Franek nie odpowiedział bo i praw-da
że tak było
— Cudy tworzył!
— A czemu to teraz cudów nie spo
tyka się?
Tego Oluk nie wiedział czemu Ale
Yyrażnie odczuł że gdyby do tego do
szło wszystko na świecie by się odmie
niło z kolei on me znalazł na poczeka
niu odpowiedzi znów się zamyślił i do-piero
podjeżdżając do pierwszych sose- -
neK lasu z wypiekami na policzkach
które mu wystąpiły podczas rozmowy
powiedział głośno ale na wpół do siebie:
— I cudy będą nie bój się
— Chyba że obaczę
— A ot obaczysz! — i targnął lej-cami
Więcej tematu nie poruszali Zresztą
dla Franka był on dosyć obojętny Już
w opłotKacn wsi spoglądając z wozu na
pełne kłęby konia zauważył tlko:
— Tłusty on u was
— To mama — odparł Oluk — kar-tofli
jemu do mieszanki dosypuje Tłu-sty
ale poci sie
Działo się w pełni zeszłego lata 1940!
Pominęli to pytanie milczeniem obo-je
skłonni zakończyć tę wizytę jak naj-prędzej
Barbara zagadnęła znów o cel
odwiedzin
Ach naturalnie on nie ma nic prze-ciw
zabraniu drobiazgów tej biednej
Ireny Było by nieludzkim pozbawiać jej
tego Chociaż się dziwi ze Irena postę-puje
niezbyt korekt dając się o tyle
unieść nerwom że nawet nie uważa za
stosowne osobiście uporządkować swych
drobnych spraw Wysoce szanuje Irenę
i bardzo jest jej wdzięczny że zechciała
przez czas jakiś dzielić z nim dolę i nie-dolę
tych okropnych czasów przy tej
panie-dziej- u demokracji i chamstwie za-lewającym
naszą biedną Polskę Jednak
czuje się nieco dotknięty ze Irena wo-łoł- a
się wyręczać kimś zamiast porozu-mieć
się osobiście — "Co prawda —
z obleśną galanterią szczerzył złote zę-by
— dzięki tej okoliczności mam nie-vwyk- ła
rozkosz poznania pani lecz tym
niemniej bardzo bym chciał porozma
wiać jeszcze z Irena i udzielić jej kilku
zdrowych rad co do jej dzieci Przecież
są to jednostki okropne zupełnie wy-kolejone
kandydaci do domów popraw-czych
co najmniej Ta Iza dziesięć lat
i już jakieś wybujałe objawy erotyczne
nie do opisania po prostu a chłopiec
— zupełnie nerwowo — chore dziecko
ze zbrodniczą wyobraźnią Wciąż jakieś
halucynacje płacze po nocach strachy
jakieś Proszę sobie wyobrazić — sady
sta Niedawno był w "Przekroju" kon-kurs
na rysunki dziecinne I cóż malował
na ten konkurs? Wisielców trupy roz-strzeliwania
pożary Nawet mu "kiedyś
przetrzepałem skórę za takie skłonności
oczywiście w celach pedagogicznych A
Irenie ani w głowie odzwyczaić go od
tych makabrycznych historii wciąż za-jęta
sobą swoimi nerwami Bardzo zacna
i kulturalna osoba ale zupełnie nieży-ciowa
jak na obecne czasy kiedy po-trzeba
hartu ducha i przeciwstawienia
się rozumieją państwo? — przeciwsta
wiania się Bo jeżeli nie będziemy się
przeciwstawiać to nas ta zaraza zaleje
swoimi radami zakładowymi reformami
upaństwawianiem demokratyzacja Cho-ciażby
wziąć te śluby cywilne: ślub w
BGK! Przecież to bolszewizm Do czego
prowadzi takie rozluźnienie obyczajów
pytam?
Mówił okrągło gładko lubując się wła
snym barytonem Nie spuszczał oka z
Barbary Mokrzycki zauważył jak za-jumien- ila
się w pewnej chwili pod jego
tłustym lustrującym wzrokiem Wymie-nił
z nią spojrzenie i zrozumiał błysk
odrazy i zniecierpliwienie w jej oczach
Zagryzła wargi
Przerwał inżynierowi w polowie zda-nia
Niestety nie maja zbyt wiele cza
su więc jeżeli pan inżynier pozwoli to
żona
dhr ir i łiit -- -
roku A jesienią w październiku zdaje
się zaszedł z Olkiem pierwszy przypadek
Oluk byl jedynakiem Mieszkał z mat-ką
owdowiałą od lat kilku Pieściła go
gdy byl mały a po śmierci męża oto-czyła
jakby podwójną miłością i tak de-likatnym
obejściem ze aż ludzie się dzi-wili
Nigdy nie mówiła: Oluk zawsze:
Oluczek Sam był on raczej słabowity
blady wydawał sie czegoś stale zaspa
ny powolny w ruchach i niorobotny
Ziemi mieli szesc dziesięcin starej mia
ry w tym dziesięcinę laki nad rzeką Sol- -
cza zaraz za ogrodem Chata ich stała
wprawdzie pośrodku wsi ale w miejscu
gdzie główna ulica tworzyła duży ni to
plac ni to majdan Być może w bardzo
dawmch czasach stał tu kościół albo kar
czma tego najstarsi ludzie nie pamiętali
ani nie słychać było zęby kto opowiadał
Jak pamięć sięga zawsze łaziły po tym
placu świnie czarne albo w czarne ła
ty o długich ryjach i skąpym tłuszczu
typowa puszczańska poroda spokrew
niona z dzikiem Chodziły też gęsi szczy
piąc latem trawę a w okresie sloty ba-brz- ąc
się w błocie Popiszki nie były
biedną wsią
Chata Smolskiej leżała na północnym
skraju placu Kolo ganeczka posadzone
miała kwiaty i parę łodyg chmielu Po
orugiej stronie za obejściem gospodar-skim
zaczynała się łąka aż do Solczy
Dalej już nad samą wodą szpaler olch
A na tamtym brzegu jeszcze kawał tra-wy
i już dalej — tylko puszcza i puszcza
Stara Smolska gdy trzeba było naj-mowała
robotnika a do syna mówiła:
— Oluczek ty rzuć ta robota Od-pocznij
trocha
Tak i żyli Pola ciągnęły się w kie-runku
południowym Gdy się odjechało
nimi z kilometr-dw- a i obejrzeć było
wstecz na północ to jakby patrzysz na
czarno-zielono-sin- y grzebień: tak rysowa-ła
sie ściana świerków na niebie niebie
raz błękitnym częściej białym jak wata
Oluk miał własną małą izdebkę Nad
jego łóżkiem wisiał nieduży krzyż na
ścianie Zwyczajny krzyż z drzewa po
bejcowany na ciemny brąz z przybitym
doń maleńkim metalowym Chrystusem
Wypadek zaszedł w południe w niedzie-lę
Matka Avróciła do kuchni z udoju
zaczęła coś mówić do syna przez otwarte
drzwi a nie było odpowiedzi Odstawiła
cebrzyk i wycierając ręce w fartuch zaj-rzała
do izdebki — Wraz będzie obiad
— powiedziała do samej siebie głośno
— Wyszedł czy co?
A on stał pośrodku trzymając uro-czyście
jak na procesji krzyż zdjęty ze
ściany Twarz miał siną jak u topielca
nalaną oczy w słup mętne: źrenice
uciekły ixd sórne powieki białka wv-- orei-ilaa- rdaa- hKrsztyrMas-izęniaie: o' Knraupcuzjomle Jg_ciroosrfejlme- rwriztuń- i
ciła sie don
— Oluczek! Synek! Co tobie Matko
Przenajświętsza!
I
ZWALCZAJ
RAK
przez hadanie
lekarskie
i finansowe
poparcie G
Poprzyj DZIŚ GT9
CANADIAN CANCER
SOCIETY
Donacje uprasza się przekaz} ać do:
Toronto Unit Canadian Cancer Society
443 Mount Pleasant Rd
Toronto Ont 28 32
ADWOKACI I NOTAKIUSZfc
CM BIELSKI BABCL
ADWOKAT I NOTARIUSZ
Przyjęcie codlennie — Sulle 404 lioard of Irade Uldg
11 Adelaide Sr West
(przy Yonge St)
Toronto — EM 2-12-
51
Wieczorami a uprzednim
telefonicznym poruu mieniem
2 w
STEFAN A
MALICKI LLA
ADWOKAT OBROŃCA
I NOTARIUSZ
Biuro tel: AT 90301
W soboty i po fiod (i:
91 Rumsey Rd Toronto
tel HU 14361
E H ŁUCK BA LLB
(ŁUKOWSKI)
i R H SMELA BA LLB- -
POLSCY ADWOKACI
Wspólnicy firnu- - aduokacMoj
Blaney Pasternak Łuck Smela
Eagielson & Watson
57 BLOOR ST W róg 15ay WA 4 9755
Oddiuł
New Toronto I Thiseleloun Ont
pi7yjmuji ulcczorimi za leiefo-nkiiM- ii poiouniicnieir 1S
JAN L Z G0RA
ADWOKAT — OBROŃCA
NOTARIUSZ
Tel Biura: LE a1211
Mieszk- - AT 9465
1479 Quen Sł W — Toronto
i s
GE0RGE BEN DA
ADWOKAT I NOTARIUSZ
Mówi po polsku
1134 Dundas St W Toronto
Tel LE 4 8431 i LE 4-84-
32 1S
G HEIFETZ DA
ADWOKAT
S HEIFETZ
NOTARIUM
35 Wellington St W Toronto Ont
EM (-(4-
51 wltczoraml WA 1-4- 495
1 S
'Mm
TRADING CO
( C a n a d a ) LTD
57 Queen St W - forenio
załatwi najlepiej
w y s y ł ke
wolnej od da paczki
do Polski
Zamów ją dziś jeszcze
Potrzebne
MODELKI
Na jw lększa
Kanad jjska
Agencja MODY
poszukuje mode-lek
na POKAZY
MóD
MANEKINY
FOTOGRAFIE
TELEWIZJA
pierwszjm rzędzie ktłii
Tel Mrs GREENLAW WA 1m
THORNTON MODEL ACENCY
59 Avenue Rd Toronto Ont
DEKTYSGI
Dr Władysława
SADAUSKAS
LEKARZ DENTYSTA
(druijl dom od Konccsullej Przyjmuje za uprzednim tclclo- - nicznym porozumieniem
Telefon LE 1-42-
5C 129 Grenadiir Rd
Dr S D 0RIGEL
LEKARZ DENTYSTA
CHIRURG — STOMATOLOG
Specjalista chorób jamy mtnt
Physlelans' & Sureeons Dullillif Kancelaria No 270
8& Bloor St W — Toronto
Telefon WA 2-00-
56 H
Dr m mm
DENTYSTA
2092 Dundas St W Toronh
Tel RO 9-46-
81
iw
i
Dr E WACHNA
DENTYSTA
Godziny: 10—12 i 2--8
386 Bathunt St — EM W51J
OKULIŚCI
Okulistka
Br BUKOWSKA BEJNAR 00
274 Roncesvalles Av
(przy Geoffrcy)
Tel LE 2-54-
93
Rodziny przyjęć: codItnnle oi II
rano do wlecz w soboty: o4
do 4 wlecz
Jan Alexandrowicz — Notary Public
POLSKIE BIURO INFORMACYJNE
Pomoc w sprawach rodzinnych spadkowych i majnlkowyd1 w
Polsce — Kontiakty i inne dokumenty Imigracja Income Tu
Tluniai7cnia
Toronto Ont 618-- A Queen St West Tel EM 8-54-
41
12 W
DOMINION TRAVEL OFFICE
55 Wellington West — Toronto — Tel EM 6-64-
51
S HEIFETZ NOTARY PUBLIC
Załatwiamy sprawnie i solidnie: Sprowadzanie krewnych z Po'
na state lub wizytę — Wizy do Polski w 10 dni — Wyjaw oo
USA na stałe lub wizytę — Sprawy majątkowe w kraju Mj
darowizny pełnomocnictwa małżeństwa przez zastępcę ii fprs7-Gwarantowan- ą
przesyłkę pieniędzy i paczek do Polski i ULrainj
Tlumacienia notarialne wsielkieh dokumentów
Bezpłatna informacja listownie osobiście i telefonicznie
Zaoszczędzicie pieniądze i czas kupując
w Nowoołwarłej Polskiej Firmie
Telewizje Stereophonic HI-F- I
Radia Samochodowe i Magnetofony
21" Telewiija Philips tegoroczny model tylko J0uUU
21" „ Admirał 19G0 obniżona do SZoUUU
Philips Stereophonic HI-F- I cena specjalna
$24500
Radia samochodowe (instalacja dodatkowo) C 4495 cena specjalna w
Kieszonkowe radia transistorowe od ib ' J
(20 innych typów do wyboru)
Jesteśmy importerami i dystrybutorami
Magnetofony (tape recorders) na sieć i baterie od u "'
Stołowe radia 5 lampowy odbiornik tylko O l"
Radia AM FM „ $ 3933
Wspierajcie polską firmę i oszczędzajcie pieniądze kupując ?- -
CANADIAN ELECTRONICS
846 The Oueensway CL 5-66- 01
- ™t c co 7-i- e oo -- ie w soooiy iymw uw ~ jj s Jł