Zwilazkowiec Alliancer, December 17, 1966

              Źycsenia z Windsor tegiiMil5i!?
1 ]I"(So??ci Śzffąi Bożego Narodzenia
i Pomyślnego Nowego Roku
składa
Canadian Imperial Bank g
of Somsnerce
OTTAWA & MOY
WINDSOR —
£
ONTARIO
K)5iaaa5s5i2!i2i2i5ia2i2i2553!aaaa2!a3isiSiSiasjSi5i5łjN
NAJLEPSZE ŻYCZENIA
ŚWIĄTECZNE L NOWOROCZNE
składa
Klientom i Polonii
Gold Star fffteat Market
właściciel
YICTOR BLAK !
1695 Tecumseh W — Teł 252-487- 5 j
Bridgeview Cleasiers
2101 Tecumseh W — Tel 254-924- 6
JASi}i3i3)5lSiS9lSt3)9'BiaSl3i%9i3lSlSi%SlS)Si2iSi3l9iSlSl3)9lSl3l9i&: i
fóms&m :sT
Z&k&-- W yrisst5s% - i
1%FU
V f sgsU
TSSZUSSESSBb "' i&Wn
ss
NAJLEPSZE ŻYCZENIA fc
ŚWIĄTECZNE I NOWOROCZNE
swoim Klientom i całej Polonii składa fc?
Sandra's Speciaity Shop
Właśc A AKOWSKA §§
w
1346 Ottawa St — Windsor Ont £S
Tel 256-562- 1 &
Kfsijisicisiceis-sicstststsists-jisieisiseisisisieteiswisi- ?!
pij
[PRZYJEMNYCH ŚWIĄT BOŻEGO NARODZENIA
uuzu SZCZĘŚCIA W NOWYM ROKU
życzy swej Klienteli i całej Polonii
COMPANY OF CANADA LIMITED j
149 Chathom — Windsor Ont §
mexvxxxxxtzxxxxxxtixxxxx'txxwivxxxxx(f
NAJLEPSZE ŻYCZENIA ŚWIĄTECZNE
I NOWOROCZNE
zasyła swej Klienteli i całej Polonii
A HORVATH
ictaci i tza
lelki w jbór biżuterii — Podarunki na Gwiazdkę
1295 Ottawa St — Windsor Ont
Tel 254-480- 0
'PreiciTiciecirstFCPSsccsiccpsictsitieicccJcse
"-ijij- ZE ŻYCZENIA ŚWIĄTECZNE
I NOWOROCZNE
składają swej klienteli i całej Polonii
CANADA DRY
B0TTUNG CO (Windsor) LTD -
2310 Walker — Windsor Ont
Tel 252-168- 6
i
i
11
iS
i
SP
&
&
WI
SS
K
SsII
St W
I
I
g
Jj v„„ SS
Rd
j£
II?
S
(fi
K--g
2iSSg2g$£i©S22J§$SiSg$S?
Skóro
(Dalszy ciąg ze str 58)
jak wteay podczas tych pa-miętnych
dwóch wieczorów w
Palmirze Zdawało mi się że
ktoś chodzi po mieszkaniu
jednym słowem bałam się
czegoś Przypisywałam to
trocnę moim juz słabnącym
nerwom — teraz zaczynam
się na to inaczej zapatrywać
Któregoś dnia byio mi zim-no
w nogi Siedząc przy trza-skającym
ogmu na Kominku
poaiozyiam sobie pod nogi
skórę lamparta Tak się jakoś
ziozyio ze jego głowa ze szkla-nymi
oczyma była zwrócona
w moją stronę rsie wiem czy
się zarzemnęiam na chwilę
cnyba ze taK ale naraz wy-dało
mi się jak gdyby te oczy
się ozywiiy a paszcza z wiel-kimi
Kiami zaczęła powoli ro
zwierać się Przypomniał mi
się ooraz Który wtedy widzia-- J
łam przez okno w domku ar-clieoiog- ow
w Palmirze i prze-straszyłam
się nie na żarty
Dorzuciłam SKorę do kąta a
ta przyorała tam kształt ży-wego
Kota przyczajonego do
sKoku Przyznam ci się o-twai- cie
ze gdyby nie wstyd
pized Wackiem i samą so-o- ą
dawno bym ją juz komuś
sprzedała czy darowała Je-zu- n
chcesz weź ją sobie"
— "Śmieszne że w środku
wielkiego miasta rozmawiamy
o uucnacn czy tez jakichś cza-rach
ale po tym wszystkim
cośmy widzieli i przeszli w
związKU z tą skórą trudno na-prawdę
powstrzymać się od
tego aby nie uwierzyć w ja-kieś
nadprzyrodzone siły któ-rych
bliżej nie znamy a które
caią tą sprawą kierują —
zauważył Sindbad — Jeżeli
ci ta skóra nieodpowiada to
chętnie wezmę ją na przecho-wanie
Może z czasem coś się
zmieni a szkoda pozbywać się
tego lodzaju pamiątki"
— "Juz ja tam wolę nie
mieć nic więcej wspólnego z
tą całą sprawą" — odparła
pani liamara
Wyszła z pokoju i po chwi--
li wrnpita ciacnac za sobą
piękną skórę lamparta W tej!
cnwin Dzasper który leżał!
dotychczas na otomanie ze-skoczył
z niej raptownie i
schowawszy się w kącie pod
fotelem zaczął przeraźliwie
wyć co dla szkocKicgo terie-ra
było rzeczą zupełnie nie-zwykłą
— "Widzisz — zauważyła
pani Barbara — On się jej
panicznie boi" Widocznie
nie znosi zapachu dzikiego
zwierza który mimo wszelkie
zabiegi tkwi jeszcze w tej skó-iz- e
— rzekł Sindbad i rozło-żył
wspaniałą skórę na środ-ku
pokoiu gładząc jej mięk
kie futro W duszy me mógł
sę pozbyć uczucia że głaszcze
oto aksamitne ciało pięknej
kobiety Wstrząsnął nim zim-ny
dreszcz
Na dworze było już ciemno
Ogień na kominku trzaskał
wesoło oświetlając raźno cały
hall w którym siedzieli
A jednak coś niesamowite-go
unosiło się w powietrzu i
jakby mroziło zaciszną atmo-sferę
domowa Płaczliwe
skomlenie psa pod fotelem
również nie piJ"""" "iVieu
do poprawienia nastroju
Sindbad zapalił papierosa i
opierając się o kominek stał
zapatrzony w wielką okrąg- -
ła głowę kota którego zielone
szklane oczy świeciły się czer-wonymi
odblyskami w reflek-sach
palącego się ogniska
Czyżby to było możliwe?
Jaka tajemnica kryla się w
tym wszystkim? Jaki związek
istniał pomiędzy tym drapież-nikiem
i trupem kobiety w
dalekiej Palmirze?
Pani Barbara siedząc na o-toma-nie
również milczała za-skoczona
całą historią która
tak nagle zwaliła się na nią
Wreszcie odezwała się do Sin-dbad- a:
— "Teraz gdy pierwsze
wTażenie już minęło przedy-skutujmy
może spokojnie tę
niemożliwa sprawę Dżasper
chodź tutaj biedny piesku pa-ni
nie da ci zrobić żadnej
krzywdy — zwróciła się do
psa który cały drżący wylazł
spod fotela i skoczywszy na
otomanę chował łeb pod pa-chę
Barbary podwinąwszy o-g- on
pod siebie — Dobrze do-brze
piesku nie bój się i juz
tylko przestań piszczeć —
ale Dżasper mimo to od czasu
do czasu żałośnie jeszcze po-stękiwał
— WTięc powiedz mi
jak ty to sobie wyobrażasz tę
całą sprawę ze strzelaniną i
dlaczego strzaiy sKicnw-u- c
do lamparta miały ją zabić?
— "Na te rzeczy nie ma o- -
fioiMnpffo wytłumaczenia _ odparł Sindbad po chwili
namysłu — Wiadomo tylko
7P tn sie zdarza- - W Afryce
czarodzieje murzyńscy robią '
tego rodzaju sztuki i znane są
wypadki guy rany zadane ja-Kie- js
istocie odoijaiy się w
tuta sam sposoo na innej jed-nostce
'iu Murzynka mogła-by
uuzo wyjaśnić Ale to nie
stanowi aia mnie proble-mu
nie potrafię wytłumaczyć
w jaKi sposoo się to staio
ale jestem przekonany ze ra-ny
zaaane lampartowi spo-wodowały
smierc jego pani
niezrozumiałą rzeczą jest tyl-ko
dlaczego odDiło się to na
mej a nie na tuDie! Bo tak
w wsadzie powinnoby byio
być"
— '"To znaczy — zauważyła
pani baroara — ze wediug
twojego mniemania powinno
ojio uyc taK iż jezeiioy mnie
lainpait nie pożarł to kule
pizeze mnie w niego wystrze-lone
powinny by ranie mnie
a nie jego'
— "ldKby wypadało logicz-nie
Pouwojna ascKurcja
jaKa w tego louzaju wypad-Kdd- i
się zciaiza l ponieważ
to się nie stało cała sprawa
jest ula mnie niezrozumiała
— zamysiii się znowu — Było
by tyiKo jedno wytłumaczenie
— aie ono jest zoyt absurdal-ne"
— "Cóz takiego?" — spy-tała
pani Barbara z zacieka-wienie- m
— "jest w Afryce stowarzy-szenie
czcicieli lamparta kio-leg- o
członkowie twierdzą ze
cziowiek może się przekształ-cić
w zwierzę i pod jego po-stacią
napaodc na iniiycn iu-u- zi
— "Jakto więc chciałbyś
powiedzieć ze to ona osobiś-cie
pod postacią lamparta na
mnie napadła? JNie to jest
zoyt absurdalne"
— "Pamiętaj że jej pias-tunka
jest czarodziejKą mu-rzyńską
i zna się na rożnych
tajemnycn sztuKacn i obrzę-dach
jak mogłaś się osobiś-cie
o tym przeKonac Jest to
bardzo niepiawdopodobne a-l- e
oaje jedyne rozwiązanie te-go
ZdWiiego problemu Poza
tym pamiętaj o słowach wy
lzeczonycn przez Murzynko
— "o ona ją zabiła!" — 'lc
słowa w zasauzie uuzo tłuma
czą" — wyjaśniał Sindbad
rzeczowo
Patrzyli oboje na leżącą
przed ogniem sKÓrę lamparta
z uczuciem nader skompliko-wanej
natury iie znając je-szcze
rozwiązania zagaoKi nie
mogli się pogodzie z mysią
ze u Isiuącd złocista głvdka
aksamitna sKora z czarnymi
piamami na grzbiecie mogła
Kieoys mieście w sobie istotę
luuzKą i myśleć i działać we-diug
jej zamierzeń Wydawało
nn się oDojgu to tak niemo-żliwe
i nierealne iz spojrzeli
sobie w oczy luszając bez-silnie
ramionami
Siedzieli tak chwilę w mil-czeniu
gdy zaiosne skomlenie
Uzaspera starającego się znów
zakopać gięboko w lałdach
otomany przywołało ich do
pizytomnosci
— "Czemu ten pies tak się
denerwuje?" — zapytała pa-ni
Barbara głaszcząc trzęsące
go się ze strachu Dżaspera
W tej właśnie chwili ujrzała
jccinak cos wrecz niezwykłe'
"Spójrz na skórę!" —
przemówiła drżącym cichym
głosem chwytając Sindbada
za rękę
Major skierował wzrok we
wskazaną stronę i również
skamieniał
Skóra wyraźnie się ruszała
Przez chwilę oboje siedzie-li
jak skamieniali z uczuciem
niesamowitego lęku śmier
telną ciszę która zapanowała
w pokoju przerywało tylko
trzaskanie drzewa w kominku
oraz ciche skomlenie psa na
otomanie
Oczy lamparta gorzały —
nie wiadomo czy odbiciem
światła z kominka czy też
własnym żywym ogniem O-twa- rta
paszcza z wyszczerzo-nymi
zębami zdawała się je-szcze
bardziej rozszerzać A
łapy "z wielkimi zakrzywiony-mi
pazurami najwyraźniej się
ruszały
Powoli jedna potem druga
przednia łapa ruchem wężo-wym
powoli bardzo powoli
podwijała się pod rozpłasz-czoną
skórę która zaczęła się
dziwnie nadymać i przybierać
w oczach obojga siedzących
na otomanie kontury żywego
stworzenia
To co dotychczas było skó-l- ą
lamparta leżącą przed ko-minkiem
ożywiło się i najwi-doczniej
gotowało się do sko-ku
Pani Barbara z szeroko ro-zwartymi
oczyma siedząc bez
ruchu w-jdad-wała
się slupem
soli Sindbad też Eie nie po
ruszył Dżasper zaszyty w kątf
otomany skomlał coraz
fciafcj I
Teraz poruszył się łeb lani-pa- l
id
amuoad który zaglądał już
w uty liiejeuiieaiu nieoezpie-t-zeusiw- u
wouec tego zjawis-K- d
siedział jaK sparaliżowany
w urny sie zuawat sonie spra-wę
z OKiopnego nieoezpie- -
LellStWa W JahUll SIC OOOJC
£najuUScul aie ZdlllpilOiyMh
Wany w pi osi isKiZiiLm się
wziuKieni lego co ooeulie zdd-Wd- io
się piicistdLZac w żywe-go
lalupalld bleUZldi De 1U- -
uiu
— "Diabeł nadchodzi" —
pomysiai
mcm ostry dźwięk dzwon-ka
pizy cuzwidcn wejsciowycn
piŁClWal czai
Lasper z wściekłym uja- -
dalJciU IZUUt MC uo UlZWl
£inuuuu zas Kioicgo reauiy i
piŁiwy lUWlęK Jan guyoj O- -
ouuza i oui vi wicnia cnwycil
Ze MUUKd MlldZdi KdUKaSKI
siuzaey uo lozcindiiia papie-i- u
i l cdiej sny cisnąi min w
latainą sivoię przsgwdzozając
ja ponnęuzy lupdtKaiiu do ore-wiidii- ej
puuiogi
— "deien w lej skórze je-szcze
raz sieuziała ki oiowa e-noo- id
to ją ponownie zabi-łem
— oueiWdł się ZdCluyp-i- m
głosem uo pani baibary
Kioia na wpoi przytomna o-bun- eia
się na otoniaiię
bmubau snotzyi po szklan-kę
wody Ktoią podat maleją-cej
niewieście uzasper pod
aiiWiann wciąż szczekał za-wzięcie
— "Otworzyć?" — rzucił
Sindbad pytająco w stronę pa-ni
uaioaiy Mora kiwnęła mu
potaKująco głową
liioic wswieKiego Dżaspe-ra
za obrożę aby nie rzucił
się na wenouzącego Sindbad
uciiynł urzwi
i iu nie wiele brakowało a
sam Dy dostał ponownie szo-ku
neiwowego
W uizwiacu słabo oświetlo-nej
kiatKi senouowej suia
mmzynKa!
iuyinając wciąż jeszcze za
obiozę ciSKdjącego się Dzas-[jei- a
Siiiudu ZdSło'iiii sooą
ciwditc uizwi i zapytał zdła-wionym
giosem:
— -- Pocos tu przyizła czar-na
kobieto? Czego encesz? "
MuizynKa nic oorazu oupo-wieazia- ia
lecz z założonymi
na gruoym brzuchu rękumi
pallad na niego przenika-wyn- i
wzroKiem
— "czego chcesz?" — za-pytał
ponownie sindbad
— n zysziam po skórę
lampaitd jaK ci mówiłam —
oupuiid giyooKim piersiowym
tuleni — isie oodwiaj się
umie panie iie przyszłam w
ziycn amiaracn unoc jestem
wioiKą czaiodziejką jednakże
nie jestem zią Kooietą o
się staio musiaio się stać
rie twoja ani jej w tym wi-na
- — tu wsKdzaia ruchem
giowy do wnętrza mieszka-nia
uając dozrozumienia ze
ma na mysu panią Barbarę
Sinobdd namyślał się chwi-lę
utwarcie mówiąc bał się
wnuszczac do nneszKanio w
Kioiym byli tylko we dwoje
tę niesamowitą istotę Wresz-cie
jednak zdecydował się i
wpuścił ją do śiodka
ja panią Baroarę zjawienie
się Murzynki w tycn warun-kci- i
nie sprawiło juz prawic
żadnego widzenia ricoy juz
jej nie zdziwiło Patrzyła tyl-no
na nią w oczekiwaniu ja-ką
też nową sztuKę owa ko-bieta
wyczyni
Aie Muizynka prawie nie
zwracając na nią uwagi po-uesz-ła
oo kominka i poczęła
wodzić lekko ręką po aksa-mitnej
sierści lamparta nu
cąc przy tym coś pod nosem
Wyglądała teraz jak prawdzi-wa
piastunka kołysząca do
snu małe dziecko W blasku
ognia płonącego na kominku
wyglądało to niesamowicie i
dziwnie
Sindbad i pani Barbara
przyglądali się tej scenie w
milczeniu
Murzynka wyciągnęła wre
szcie kindzał tkwiący w sko-rz- e
pomiędzy łopatkami obej
rzała go i odkładając na dok
zwróciła się do Sindbada: —
"Chciałeś ją zabić po raz dru-gi?
Dlaczego?"
Sindbad nie odrazu odpo-wiedział
gdyż nic potrafił w
odpowiedni sposób logiczny
ułożyć swoich myśli Wreszcie
odparł:
— "Zdawało mi się że od-żyła
wolałem więc ją uprz-edzić"
— "Zdawało ci się że od-żyła?
— zapytała Murzynka
zpewnym zastanowieniem —
Jak to było? Opowiedz"
I Sindbad z pewną powścią-gliwością
opowiedział co
przed chwilą przeżyli wspól-nie
z panią Barbarą Murzyn
ka wysłuchała go w skup
niu następnie zaś głaszcząc
dalej skórę zwierzęcia" edez- -
i
wała się w sposób uspokaja-jący
tak jak się mówi do wy-straszonych
dzieci:
— "Ona już nie ożyje Nie
wiem gdzie duch jej błądzi
ale tutaj już nie powróci A
wy skręcanie się stosunkowo
świeżej juszcze skóry pod
wpływem ciepła wydzielają-cego
się z kominka wzięliście
za powrót jej do życia Jak
jednak strach ma wielkie o-cz-y!
Ale teraz już nie potrze-bujecie
się jej obawiać"
Pani Barbara z cichym we
stchnieniem ulgi opuściła się
na otomahę Sindbad zaś u-uer- zył
się dłonią w czoło Że
tez o tym nie pomyśleli
Wpływ ciepła na swiezą skó-rę!
naprawdę ze nerwy spła-tały
im kiepskiego figla
Uspokojony już zupełnie
Sindbad zwrócił się do starej
Murzynki:
— "Słuchaj Miriam! Nie
dostaniesz skory lamparta do-póki
nie opowiesz nam do-Kidd- me
całej historii i to od
Samego początku Ja domy-ślam
się prawie wszystkiego
ale chcę wiedzieć jak to było
laktycznie Od tego czy po-wiesz
całą prawdę zależeć bę-dzie
czy powiem policji iż
jesteś w Kairze czy tez po-zwolę
ci iść dokąd zechcesz"
Murzynka spojrzała na nie-go
z uonicznym uśmiechem
Który poruszył nadmiernie jej
okrągłą pomarszczoną twaiz:
rzekła siada-jąc
— "ranie —
w kucki przy kominku i
łjrzebiąc patywem pomiędzy
Kawałkami palącego się drze-wa
— Co by ci przyszło z te-go
że policja egipska zaaresz-towała
by starą niedołężną
Muizynkę jaką ja jestem?
Wiem ze tego nie zrobisz i
olatego opowiem ci wszyst-ko"
Zamilkła na chwilę i znowu
pogłasKaia skórę lamparta a
oinuodd usiadłszy przy pani
Dai barze na otomanie nie
przeiywał tego milczenia
areszcie utkwiwszy nieru-chomo
wzrok w ogniu komin-K- a
murzynka zaczęła swoje
opowiadanie monotonnym
yiusem:
— "Panie Mój dziadek był
wielkim czarownikiem na
uworze króla Aszanti zanim
naraziwszy się jego bratu nie
został podstępnie schwytany
i jako niewolnik sprzedany na
oKięt amerykański który wo-zu
niewolników na wyspy an-tyisk- ie
Zawieziony na Marty-nikę''
kupiony został na licy-tacji
przez dziadka matki mo-jej
pani który był bogatym
plantatorem na tej wyspie
Od tego czasu byliśmy wła
snością tej rodziny i choć po-tem
niewolnictwo zostało już
zniesione to jednak pozosta-liśmy
nadal u tegoż właścicie-la
należąc niejako do inwen-tarza
rodzinnego Tam też
ujrzałam światło dzienne
Mój dziadek choć był nie-wolnikiem
nic przestał być
wielkim czarodziejem i jako
taki uznawany był pi zez wszy-stkich
czarnych na wyspie
przekazując swą sztukę moje-mu
ojcu od którego ja całą
mądrość znowu przejęłam
Cała moja rodzina należała
do sekty "WUDU" i brała
czynny udział w jej prakty-kach
i obrzędach Poza zna-jomością
sztuki czarnoksięs-kiej
przekazanej mi przez oj-ca
nauczyłam się jeszcze wie-lu
rzeczy od miejscowych ka-płanów
Wudu i w ten sposób
stałam się bardzo wpływową
czarodziejką
Ale mimo to na codzień zaj-mowałam
stanowisko piastun-ki
w domu naszego patrona 1
ponieważ matka mało co zaj-mowała
się małą dziewczyn-ką
ja byłam tą która wycho-wała
małą Irenę
Sama nic miałam dzieci o-pickow- ałam
się więc nią jak
rodzoną córką nic zważając
na różnicę stanu i rasy Tak
też w ciągu kilkunastu lat
pokazałam jej i nauczyłam ją
wielu rzaczy nieznanych in-nym
białym ludziom
Kiedy dziś o tym myślę to
lepiej by było gdybym była
tego nie czyniła ponieważ mo-ja
wychowanka okazywała
wielkie zamiłowanie do na-szych
tajemnic i przejmowa
ła się naszymi wierzeniami
na równi z czarnymi
Gdy ojciec Ireny umarł
matka jej wyszła za mąż za
kupca lewantyńskiego i prze-niosła
się na Wschód I tu
już pozostałyśmy na zawsze
Mimo że byłam kapłanką sek-ty
Wudu nie potrafiłam roz-stać
się z moją małą wycho-yranic- ą
Bo choć wy biali patrzycie
na nas Murzynów jak na i-st-oty
niższe to jednak my też
mamy serce i potrafimy bar-dzo
kochać tak samo jak l
silnie nienawidzieć
Znane ci są koleje losu mo-jej
wychowanki na Wscho-dzie
Gdy wTeszcie po kilku la-tach
została swobodną kobic--
(Zakończenie na itr GO)
I Żenia
U
I
kI
X
I
o:
B5
W®
z Windsbrl ScisiMrMMl
Dużo Szczęścia Radości K
okazji świąt Bożego Narodzenia 3?
Nowego Roku zasyła S
The Bank of Ilon Scoiia
ODDZIAŁY S
491 Oucllertc Avc 1357 Ottawa St
1118 Oucllcttc Ayc Ambassador Plaża
Windsor Ont j2
liS9l)]3l3lSl3l9l3l9)3l2l3)9l3)SlSi3l%3l3)3i39l£ł3iSi3i9l3iSiiS)K?
IfiBm
X
II
WESOŁYCH &W1ĄT
W i SZCZĘŚLIWEGO
życzy swym I
X
I
BOŻEGO NARODZEl
NOWEGO ROKU
Klientom i Polonii
ADRIEH'S
COFFEE SHOP
THELMA I LEON WOLITZKI włafc
"Otwarte od poniedziałku do soboty
od godz rano do 730 wlecz"
Tis-n- y ijgjiajj Jty
i
z
i
4
— S$
7
Corncr of Pitt & Ferry Sts — Windsor 'fi
Tel 254-661- 7 $$
(f tctatctcte(etcictsetectc(C!StŁtetctctei£cictcti:tctctaiets(cictetatcietctc %
1 lliftlifffP 1
£ Wiązankę Życzeń w Radosnym Dniu K
jg Bożego Narodzenia i Szczęśliwego $
& Nowego Roku Yf
f£ zasyłają &(
' " ' & &
K TADEUSZ PONIATOWSKI i EDWARD MARSH 'fi
g) właściciele' g Calcot Hotel
S 2615 Howard — Tel 253-962- 9 S
§ oraz W I Killarney Casłle Supper Club
£3 TWO FLOOR SHOWS NIGHTLY j§
jS 170 Wyandotto W — Windsor Ont S$
i Tol 254-513- 1 &
Sj Prywatne bankiety wesoła przyjęcia fec
®£ tei(tcictci(ictetcicicietcictete!etctet:teKtcieictctcietcteicw t&s?ł
WIĄZANKĘ NAJLEPSZYCH ŻYCZEŃ W RADOSNYM
f DNIU BOŻEGO NARODZENIA I SZCZĘŚLIWEGO
NOWEGO ItOKU ZASYŁA !
Schwab's Meat Products Ltd i
2 STORES j
Europejskie i kanadyjskie produkty
!
Dorwin Plaża Dougall Rd - 254-830- 2 '
Main Storc & Kitchcns
3690 Sandwich W — Tel 254-602- 0
!
xesc!eteitic'-eie!i€i!€iiiiłi6isi5i!cft{!!€!eicticie!ce- ci
I
f
DUŻO SZCZĘŚCIA I RADOŚCI
2 okazji Świąt Bożego Narodzenia
swej Klienteli i całej Polonii j
' życzy
S SEYEN-U- P BOTTLING CO g
§ 970 Mcrccr St — Windsor Ont y g Tel 253-841- 1 $j
!? &
££ Wesołych Świąt Bożego Narodzenia S
)5 i Szczęśliwego Nowego Roku
życzy
W Tepperman's Furniłure Słore y
r] SKLEP MEBLOWY g WARTOŚCI MILIONA DOLARÓW g
jr 1214 Ottawa St — Tel 256-542- 1 JJ g (blisko Pierre St) Windsor Ont S
Popierajcie ogłaszających
się w "Związkowcu"
mm&m&m&msx&!®g8iv&[mi
"13PSS?łi2'
f
:'
3
n
ń