Zwilazkowiec Alliancer, January 14, 1975

              vtM-- = aitpil k-VlUit£'iU-
-&%J'J3 iAJI -- rl2v3pUt%££f _'U— --Jir t — j _ n r'~ #jt nAlł-JSjip fiT-z- -i 3'v'"f1-jŁV't- £ 'iijwł-- --jjr " _ ! £ I j- - (jJ" y
f J'TIBKlI '--
--~ ' i #'ZWIĄZKOWIEC" STYCZEŃ (Jłnuiry) wfbrk 14 - 1975 NR 4
Maurice Herzog
Annapurna to pierwszy z
ośmiotysięcznych szczytów
himalajskich zdobytych
przez człowieka Dokonali
tego alpiniści francuscy w
1950 roku Wyprawa miała
niezwykle dramatyczny
przebieg o czym świadczy
niemal każdy fragment
wspomnień jej kierownika
— Maurice Herzoga
Raz po raz tracę i odzysku-ję
przytomność Wydaje mi
się że mam szklane oczy: dzi-wne
uczucie! Schatz macie-rzyńsko
troskliwy wiąże mnie
liną podczas gdy pozostali
krzyczą z radości Niebo jest
błękitne ma głęboki kolor
wielkich wysokości tak ciem-ny
że można by prawie doj-rzeć
gwiazdy Słońce zalewa
nas ciepłymi promieniami
Schatz mówi do mnie:
— Idziemy Maurice!
Głos jego jest łagodny nie
mogę go nie posłuchać Z je-go
pomocą udaje mi się wstać
i utrzymać równowagę Mój
towarzysz idzie naprzód i
przyciąga mnie do siebie Wy-daje
mi się że dotykam śnie-gu
dziwnymi przedmiotami
twardymi i sztywnymi jak
szczudła: to moje nogi
-- Nie widzę pozostałych i nie
śmien odwrócić się gdyż bo-ję
się stracić równowagę
Odblask słońca oślepia
mnie Nagle przeszedłszy za-ledwie
dwieście metrów i o-minąw- szy
lodową ściankę
wpadamy z miejsca na na- -
St Catharines
BANKIET POLSKO-KANADYJSKIEG- O
W sobotę 4 stycznia br odby-ła
się doroczna uroczystość w
Stowarzyszeniu Polsko-Kanadyj-ski- m
bankiet instalacyjny w
domu własnym przy 43 Facer
St
Zebranych powitał prezes Sto-warzyszenia
mistrzem ceremo-nii
był p Z Porszt Na wstę-pie
dokonano zaprzysiężenia za-rządu
na bieżącą kadencję któ-re
przyjął ks prop S Prokop
' Po smacznej kolacji p
Porszt przedstawił przedstawi-cicl- i
organizacji którzy byli
proszeni do mikrofonu o złoże-nie
gratulacji i życzeń Byli
m in: prezes KCK Okręg Nia-gar-a
— E Dzierżek reprezen-tant
Polskiej Placówki RCL
Qdd7 418 — J Telega prezes
Koła 27 SPK — L Szukis sekre-tarz
Grupy Niagara ZPwK —
J Chmielak prezes Folk Arts
Council — R Townsed prezes
Klubu Młodzieży — Piotr
ćwiertniewski Dłużs7e przemó-wienia
wygłosili: proboszcz pa-rafii
i kapelan Stowarzyszenia
ks S Prokop i prezes Stowa-rzyszenia
A Bednarowski Obe-cny
prezes jest 21-szy- m preze-sem
w 47-my- m roku istnienia
i funkcjonowania Stowarzysze-nia
Dom Stowarzyszenia mieści
się przy zbiegu ulic Facer i
Concord W ciągu kilku ostat-nich
lat organizacja ta wykazała
wielką prężność i dalszy roz-wój
Od ponad 25 lat funkcjonu-je
Klub Młodzieżywstąpiło wie-lu
imigrantów ostatnich lat z
Polski Stowarzyszenie sponso-ruje
zespół taneczny „Wawel" i
drużyny sportowe młodzików:
piłki nożnej i hokeja na lodzie
Dlatego właśnie obecna siedzi
ba Stowarzyszenia jest za cias
na Przed kilku laty zakupiono
kilkudziesięcio-akrow- ą farmę
na miastem pod nowy dom Jcd- -
nak praktyka wykazała że le- -
piej będzie pozostać na miejscu
ul
PODR61Y
C Balen kierownik Jiimi St PO 1 ' Ont Kanada
WYCIECZKI do
aln Spro-Taduni- e rodzlD zaproszenia
lzy do
zakątka £niata
NOTARIALNE akty
upoważnienia dary dla
domy auta
pieniądze
l£3S$$£$3$££$'
C?j
Grzecznie i
S C H E N który cv
L o
miot A biwakowaliśmy
jedynie dwieście metrów od
obozu!
Couzy podnosi się na mój
widok Bez ściska mnie
i całuje Terray wchodzi szyb-ko
do namiotu i zdejmuje bu-ty
są tez zagrożo-ne
odmrożeniem: rozciera je
j biczuje bezlitośnie
Wraca mi życia Pró-buję
rozważyć sytuację
niewiele sil lecz trzeba
wykorzystać to co Je-dyną
deską ratunku jest
Tylko on będzie mógł od-powiednimi
zabiegami urato-wać
nasze nogi i Przyj-muję
z zapałem propozycje
Schatza aby natychmiast
zejść do dolnego Obozu IV
który założony na no-wo
przez Szerpów
Terray chce zostać w na-miocie
Bijąc nogi z rozpaczli-wą
energia
— Przyjdźcie po mnie ju-tro
jeżeli będzie trzeba!
być cały umrzeć!
Rebuffat też ma odmrożo-ne
lecz woli schodzić
natychmiast i oddać się w rę-ce
Oudota Zaczyna schodzić z
Couzy'm i Lachenalem
Schatz opiekuje się mną na-dal:
jestem mu za to głęboko
wdzięczny Bierze linę i
popycha mnie przyjacielsko
na ślad zaczyna się
bardzo strome zbocze Cienka
warstwa śniegu z
powierzchnią lodu jest na
wpół stopiona i nie dodaje
a farma pozostała zabez-pieczenie
majątku Przy
lokacji wykupiono kilka do-mów
i przylegającą parcelę na
której ma być budowany
i nowoczesny dom Należy przy-klasną- ć
i życzyć powodzenia
Oto zarząd Stowarzyszenia na
rok bieżący: A Bednarowski —
prezes B Szpilewski — I wice-prezes
W — II wice-prezes
J Miarecki — tekretarz
Natalia — sekretarz fi-nansowy
Helena Romanek —
skarbnik organizator — B
członek zarządu — J Wo-źniak
członek zarządu — K
Charkowy i przewodniczący Ko-misji
Rewizyjnej — W Roma-nek
Zarząd Młodzieży: P
Ćwiertniewski — prezes E
Richter — I wiceprezes Dianę
Holomego — II wiceprezes L
Holomego — sekretarz Cindv
Pawlik — skarbniczka
Rużyło — organizatorka Tere-sa
Muniak — JTI reporterka
i R Stenclik — chorąży
J Ch
STÓW
HAMIL TON
J
S
is£SiS5S®SSSSSSSSS®!CiSi3£SSS5£S5£S£łCXCSC!ffiiCy'
Parafia św Trójcy
OPŁATEK
dźwiękach doborowej
parafialnej
POLSKA PRACOWNIA
PROTETYCZNO-DENTYSTYCZN- A
Barton East Denłure
1069 Barton — Ont — Tel: 547-800- 8
(blisko Ottawa w Qucens C 1 piętro)
poniedziałku do piątku — 6°dz 9 30 — 6 wlecz
Wykonuje protezy całkowite częściowe reperacje
Czlcnck of of Ontario
POLSKIE BIURO
Hamilton Travl Burcau
E
N
Hamilton
Tal: 317-J17- 3 MJ-M0- 7
Polski: lndywidu
empowe czarterowe
pasz- porty Podrożę każdego
darowizny
PEKAO:
bliskich mieszkania
tyimokt
w
W
(
więc
słowa
Jego nogi
chęć
Ma-my
zostało
Ou-d- ot
ręce
został
woła:
Chcę albo
nogi
znów
Zaraz
jako
obec-nej
duży
Marzec
Barron
Pa-wlik
Klubu
Joanna
BIDAS
PNKK
budjnku
Denturlst Soclety
ton E odbędzie się dorocz
opłatek parafialny
O godzinie 7 wieczorem
dana będzie gorąca kolacja
której nastąpi zabawa taneczna
SIOORKEWICZ-BALO- N General Insuranco
Zygmunt W kierownik
175 St N PO tlł
Hamilton Kanada Tel: 527-358- 1 Misslssauga 822-414- 7
--wszelkiego ro- dzaju: auta budynki mieszkalne
handlowe sklepy od kra-dzieży
padkow etc
UBEZPIECZAMY rownlez życie J
mortgage Solidna obsługa przez
fachowy personel naszego biura
Służymy Po'onll nieprzerwani od
1919 roku
96-- W
i-ftAftMyM-KŁ"
Ltd
polskim języku obsłuży
jest fachowym i
radio-tclefo- n 522-460- 1'
GDY KUPIĆ SAMOCHÓD Udajcie się
ueenston Motors Chev-0l- ds
sprzedawcą
ZAMIERZACIE
10 Qgeenston Rd — Hamilton Ont — Tel 549-462- 1
DUŻY WYBÓR MODELI MARKI
GENERAL MOTORS
Dobre warunki przy zmianie starego wozu nowy
U2YWANE SAMOCHODY Z PEŁNĄ GWARANCJĄ
rzetelnie
K
Bezpośrednio
związana
UBEZPIECZENIA
$6$$5$Ś5$$661V41
wcale pewności krokom śliz-gam
się często Schatz po-wstrzymuje
mnie wyprę-żonej
linie Niżej zaczyna się
ogromny ślad Z pewnością
moi towarzysze zjechali zbo-czem
pod dolny Obóz IV
Strącili jednak przy tym lawi-nę
która zabrała cały śnieg
ze zbocza Nie ułatwia mi
wcale zadania
Natychmiast po przyjściu
do obozu zbliżają się do mnie
Szerpowie Odkopywali właś-nie
namioty przysypane przez
lawinę ich oczach czytam
tyle dobroci i współczucia ze
zdaję sobie wreszcie sprawę
ze swojego stanu Lachenal
usiadł gdzieś w kacie i roz-ciei- a
sobie nogi Pansy pocie-sza
go od czasu do czasu mó-wiąc
ze "Doktor Sahib" go
wyleczy
Popędzam wszystkich trze-ba
schodzić rzecz najważ-niejsza
Mniejsza o sprzęt
musimy zejść w dół przed
następnym atakiem monsunu
Dla tych którzy są poodmra-zan- i
to kwestia wielu godzin
Do konwojowania
Rebuffata i mnie wybieram
Ailę i Sarkego Usiłuję dać
do zrozumienia Szerpom ze
mają mnie zabezpieczać z bar-dzo
bliska Lachenal i Rebuf-fat
nie chcą się wiązać nie
wiem dlaczego
Podczas gdy schodzimy
Schatz wraz z Pansy'm i Ang
Tharke wracają po Terraya
który został na lodowcu Nikt
inny nie jest w stanie podjąc
inicjatywy
Po ciężkim podejściu
Schatz odnajduje Terraya
Przygotuj się prędko —
mówi mu
— Moje nogi zaczynają
przychodzić do siebie — od-powiada
Terray juz w lep-szym
nastroju
— Pójdę jeszcze do szczeli-ny
Maurice nie znalazł apa-ratu
Tam wszystkie zdję-cia
ze szczytu!
Terray nie odpowiada nie
rozumie dobrze Dopiero po
upływie kilku dni zdamy so-bie
sprawę z bohaterstwa
Schatza Długo szuka w śnie-gu
na dnie szczeliny Terray
zaczyna się niepokoić Wre-szcie
widzi Schatza który
wraca tryumfalnie niosąc apa- rat fotograficzny za zdjęciami
szczytowymi Znalazł też mój
czekan i różne inne rzeczy
Natomiast nie ma aparatu fil-mowego
Ostatnie sceny filmu
sięgać będą tylko 7000 me-trów
Zaczynamy schodzić Ang
Tharke spisuje się znakomi-cie:
idzie czele i wyrąbuje
wygodne stopnie dla Terraya
Schatz zajmuje ostatnią pozy- -
Przedstawiciel Handlowy
18 Garfield Ave — HAMILTON Ont — Tel 547-583- 0
W sobotę 18 stycznia br w przy or-sa- li
przy 880 Bar- - kicstry
Clinie
St E HAMILTON
Od
the 8-- W
177
St
ny
po- -
po
Borys
James
Ont
or
meble
na
na
aż
to
W
to
Lachenala
są
na
PARAFIALNY
Wstęp $5 od osoby Bilety do
nabycia w kancelarii parafial
ncj tel: 549-047- 0
Zapraszamy Polonię z Hamil-ton
i okolic
Komitet
45
JÓZEF BLONDOWSKI
INSURANCE
Wszelkiego rodzaju ubezpie-czenia:
domy auta na życie
chorobowe itp
1184 Barton St E Hamilton
Biuro: 549-312- 5
Mieszkanie: 527-494- 3
84 w
Ignacy TRUSZKOWSKI
Kierownik biura
Tonoga Real Estate Limited
Po wszelkie informacje kupna
or?z sprzedały domów aparta-mentów
Interesów Itd zwracać
się z pelnjm zaufaniem do na-szego
biura:
626 Barton St E
Hamilton Ont Tel 5474900
43-- W
'f2f2ffj&f±2'f+' m&o&vs$SQ&(%
do
IX
l 5i w? t" vi ii'-£v- i x
8
Was BOLESŁAW (Ed)
doradzi przy kupnie
90-W-- 34 W&4ii6(4$
cję i z uwagą asekuruje cały
zespół
Pierwsza grupa do której
i ja należę idzie naprzód roz-paczliwie
wolno śnieg jest
miękki i zapadamy się aż po
kolana Lachenal pozostaje w
tyle: zatrzymuje sie często i
skarży na ból nóg chwytając
je kolejno obydwiema ręka-mi
Rebuffat idzie kilka me-trów
za mną
Niepokoi mnie nienormal-nie
wysoka temperatura Boję
się aby niepogoda nie zakoń-czyła
historii zdobycia Anna-purny
Podobno alpiniści ma-ją
szósty zmysł który ostrze-ga
ich przed niebezpieczeń-stwem
Czuję to niebezpie-czeństwo
wszystkimi porami
skóry W powietrzu jest ja-kieś
drżenie które nie ucho-dzi
mojej uwagi Wczoraj
spadł obfity śnieg Ciepło
roztapia te masy puchu któ-ry
tylko czeka by się obsu-nąć
W Europie nic nie może
dać wyobrażenia o potędze
tutejszych lawin Nie dadzą
się one porównać z lawinami
w Alpach Ich czoła poprze-dzone
niszczycielskim podmu-chem
rozwijają się na długo-ści
c9fych kilometrów
Odblask słońca jest tak sil-ny
ze bez okularów nie moż-na
by otworzyć oczu Nigdy
góry nie wydawały mi się tak
majestatyczne jak w tych
chwilach wielkiego niebezpie-czeństwa
Na szczęście jesteś-my
dosyć daleko jedni od
drugich Ryzyko jest podzie-lone
Szerpowie nie pamiętają
szczegółów drogi Kilkakrot-nie
muszę z trudem przecho-dzić
na czoło i dawać spusz-czać
się na linie we właściwe
miejsce Według mnie zbyt
powoli tracimy wysokość
Cierpię widząc moich Szer-pów
tak powolnych lękli-wych
a jednocześnie tak ma-ło
pewnych W rzeczywistości
idą oni bardzo dobrze lecz
jestem zniecierpliwiony i nie
zdaję sobie sprawy z ich moż-liwości
Lachenal pozostał daleko w
tyle: za każdym razem gdy
się odwracani widzę go sie-dzącego
na naszym śladzie I
on dotknięty jest ślepotą śnie-gową
lecz nie w tak silnym
Echa z Windsor
i
Kapitan Larry Hillsburg
Larry Hillsburg 23 syn
państwa T E Hillsburg z
Perth Ontario i wnuk pani
Władysławy Łatwińskiej z
Windsor otrzymał awans do
stopnia kapitana w Canadian
Armed Forces ubiegłej wios-ny
Młodzież Związkowa przy Gr
20 serdecznie zaprasza Polonię
na bal „Miss Polonia" który
odbędzie się w sobotę 25 stycz-nia
br w pięknych salach Ca-bot- o
Club (Salon A & B) 213
Parent Avc (blisko Tecumseh
Road) Początek o godzinie 8
wieczorem
Przygrywać będzie znana or-kiestra
„Ed Guea and his Po-lis- h
Canadians" z Toronto oraz
druga młodzieżowa orkiestra
„Clairetones"
Każda młoda panienka (po-wyżej
lat 16) pochodzenia pol-skiego
i mieszkająca w Windsor
Ont
8 raniii
m Sp
stopniu jak Rebuffat 1 Ter-ray
Utrzymywanie właściwe-go
kierunku sprawia mu jed-nak
trudność Rebuffat posu-wa
się na chybił trafił twarz
ma wykrzywioną bólem Idzie
jednak uparcie Przechodzi-my
żleb bez przeszkód i gra-tuluję
sobie przebycia tego
niebezpiecznego miejsca
Słońce stoi w zenicie Po-goda
jest wspaniała barwy
otoczenia cudowne
Nagle pod nogami Szerpów
otwiera się szczelina i odry-wa
się olbrzymi płat śniegu
szczelina wydłuża się i roz-szerza
Szalona myśl przebie-ga
mi przez głowę: biec w
górę zbocza by osiągnąć stały
teren nadludzka siła chwy-ta
mnie unosi Szerpowie zni-kają
mi z oczu Koziołkuję
w dół nie widzę juz nic
Uderzam głową w lód Po-mimo
wysiłku nie mogę zła-pać
oddechu Gwałtowne u-derze- nie
w lewe udo sprawia
mi straszliwy ból Kręcę się
jak pajac na sznurku Jak
błyskawicę dostrzegam ośle-piające
światło słońca poprzez
śnieg przemykający przed
mymi oczyma Lina która
mnie łączy z Aiłą i Sarkem
owija mi się wokół szyi Szer-powie
spadający gdzieś pode
mną uduszą mnie Nie mogę
znieść dłużej bólu Krztuszę
się! Bez przerwy uderzam o
lód Jestem odrzucany od jed-nego
seraka do drugiego
śnieg mnie przygniata Nagle
lina która odwinęła mi się
wokół szyi naciąga się i unie-ruchamia
mnie Nim zdoła-łem
przyjść do siebie zaczy-nam
oddawać mocz gwałtow-nie
niepowstrzymanie
Otwieram oczy: wiszę gło-wą
w dół Lina przytrzymuje
mnie za szyję i owija mi się
wokół lewej nogi Wiszę po-nad
przepaścią w czymś w ro-dzaju
pionowego tunelu utwo-rzonego
w lodzie Wystawiam
oba łokcie ku ścianom pró-bując
zatrzymać w ten sposób
nieznośne kołysanie rzucające
mną od ściany do ściany Pod
sobą dostrzegam ostatnie sto-ki
żlebu Oddech uspokaja
się Błogosławię linę która
wytrzymała upadek
Muszę koniecznie spróbo-wać
jakoś się stąd wydostać
Ręce i nogi mam wprawdzie
bez czucia ale mogę posłużyć
się małymi zagłębieniami w
ścianach Jest w nich dosyć
miejsca by postawić brzeg
podeszwy Nagłymi i nie sko- -
Kapitan Hillsburg urodzo-ny
w Windsor Ontario jest
absolwentem College Militai-r- e
Royal de St Jean Quebeć
i The Royal Military College
Kingston Ontario Język pol-ski
był pierwszym językiem
kapitana Hillsburga
ZEBRANIE KOŁA POLEK
W niedzielę 19 stycznia br o
?odz 2 po poł w sali Domu Pol-skiego
(1275 Langlois Avenue)
odbędzie się ważne zebranie
członkiń Koła Polek Grupy 20
ZPwK
Prezeska Aniela Gajda gorą-co
apeluje do wszystkich człon-kiń
o liczne przybycie Apel ten
kieruje specjalnie do młod-szych
kobiet ażeby dbały o roz-wój
organizacji
lub okolicy może ubiegać się o
tytuł Miss Polonia
Zgłoszenia przyjmują: panna
Jane Sokołowska — telefon
948-209- 7 lub panna Krystyna
Januszko — telefon 256-446- 6
Komitet zwraca się z prośbą
do polskich organizacji kup-ców
i osób prywatnych o ofia
rowanie nagród dla naszych
kandydatek Młodzież to przy-szłość
Polonii więc okażmy im
serca i zrozumienie
Podczas tegorocznego balu
dodatkową atrakcją będzie wy-stęp
naszego zespołu tańców lu-dowych
„Krakowiaki" 346
Z0MMERFELD
Awans
Wielki Bal "Miss Polonia"
Welland
Wacław
li i ——aM
b sierżant 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej
uczestnik akcji w Arnhem odznaczony wieloma meda-lami
polskimi i zagranicznymi
zasnał w Panu 6 stycznia 1975 r w Welland
Cześć Jego pamięci!
KOLEDZY SPADOCHRONIARZE
Spij Kolego w ciemnym grobie
Niech się Polska przyśni Tobie
ordynowanymi ruchami pró'
buję oswobodzić lewą nogę z
przytrzymującej ją liny Z
wielkim trudem udaje mi się
osiągnąć normalną pozycję i
wspiąć się kilka metrów Za-trzymuję
się po każdym ru-chuprzekon- any
że zużyłem
już ostatni zapas sił Mozę za
sekundę wykończy się
Jeszcze jeden rozpaczliwy
wysiłek: zyskałem kilka cen-tymetrów!
Ciągnę za linę
Czuję po drugiej stronie coś
miękkiego to zapewne ciała
Szerpów Wołam ale tak
słabo!'
Zapada grobowe milczenie
A Gaston?
Wokół ściemnia się jak
gdyby ponad moją głową
przesuwała się chmura In-stynktownie
podnoszę oczy
Cud! W okrągłym otworze
na tle błękitu nieba rysują
się czarne przestraszone gło-wy:
Aila i Sarke!
Są cali i zdrowi Zabierają
się do wyciągania mnie Nie
jestem w stanie dać im żadnej
rady Aila znika Sarke pozo-staje
sam na brzegu otworu
Zaczynają powoli ciągnąć li-nę
by nie sprawić mi bólu
Wyciągają mnie z siłą i pew-nością
która dodaje mi od-wagi
Wynurzam się wreszcie
i padam na śnieg
Szczęśliwym zbiegiem oko-liczności
ciała Szerpów i mo-je
stworzyły wzajemną prze-ciwwagę
Lina przerzucona
została przez lodową grań i
zawinęliśmy z obu jej
stron Bez tej nieoczekiwanej
przeszkody spadlibyśmy jesz-cze
pięćset metrów Wszystko
wokół jest wymiecione lawi-ną
Gdzie Rebuffat? Jestem
śmiertelnie zaniepokojony
on nie był związany liną
Podnoszę cozy i dostrzegam
go nie dalej niż sto metrów
— Jestem cały! — woła do
mnie
Odczuwam ulgę lecz nie
mam siły by mu odpowie-dzieć
Otępiały i na wpół
przytomny leżę wyciągnięty
i martwym wzrokiem spoglą-dam
na otaczający mnie
chaos
Lawina zniosła nas ponad
sto pięćdziesiąt metrów w
dół Nie można zostawać tu
dłużej gdyby spadła druga
lawina! Mówię Szerpom:
— Now Doctor Sahib
Quick very quick! Prędko
bardzo prędko!
Próbuję porozumieć się z
nimi gestami i wytłumaczyć
im że muszą mnie bardzo
mocno trzymać Spostrzegam
przy tym że moje lewe ramię
jest prawie nie do użytku
Nie mogę nim poruszać staw
łokciowy jest unieruchomio-ny
czyżby złamanie? Zoba-czymy
później razem z resz-tą
Chodźmy do Oudota
Rebuffat rusza w dól by
przyłączyć się do nas idzie
powoli gdyż stawia nogi kie-rując
się dotykiem i maca
drogę przed sobą Jego widok
ściska mi serce musiał ude-rzyć
szczęką o lód gdyż krwa-wi
kątem warg Zgubił oku-lary
tak samo zresztą jak ja
Musimy zamknąć oczy Aila
ma stare zapasowe okulary
Brantford
WSPOMNIENIE
POŚMIERTNE
Dnia 16 stycznia 1975 ro-ku
mija siódma rocznica zgo-nu
mojego syna
Śp JANA JOŃCA
W tą bolesną dla nas rocz-nicę
wyrażamy nasz głęboki
żal i smutek którego czas
nigdy nie ukoi Składamy na
Twym grobie ukochany synu
wiązankę uczuć i wspomnień
które pozostaną w sercach
naszych na zawsze
śpij w pokoju wiecznym
Zbolała matka A Joniec
żona Helena z dziećmi
Brantford Ont
OakvilIe
ZABAWA KARNAWAŁOWA
Grupa 2D ZPwK Koło Polek
i Grono Młod serdecznie zaprą
sza Polonię z Oakvillc i okolicy
na wielką Zabawę Karnawało-wą
która odbędzie się w sobotę
25 stycznia br w Oakvillc „Ice
Centrc:' (obok Oak Arena przy
Itcbecca St)
Początek zabawy o godz 8
wieczorem Do tańca przygry-wać
będzie popularna orkiestra
Bufet z wszelkimi napojami
Koło Polek zaopatrzy w smacz-ne
zakąski i inne atrakcje
Wstęp $3 od osoby młodzież
$2- -
Za zarząd
J Górl prezes
które nadają się bardzo do-brze
dla mnie Sarke bez wa-hania
oddaje swoje R&buffa-tow- i
Nie mamy ani sekundy do
stracenia Teraz na dół! Szer-powie
pomagają mi wstać
Idę jak potrafię z niepoko-jąco
chwiejną równowagą
Szerpowie zrozumieli wresz-cie
że muszą mnie asekuro-wać
Obchodzimy tor lawiny
stare ślady zaczynają się tro-chę
dalej
Oto pierwsza ściana Jak z
niej zejść? Znów każę Szer-pom
asekurować się mocno:
— Trzymajcie mnie moc-no
bo
I pokazuję im ręce
— Yes Sir — odpowiadają
razem jak uważni uczniowie
Dochodzę do haka Przywią-zana
do niego poręczówka o-pa- da
w dól wzdłuż ściany
Trzeba ją chwycić nie ma in-nego
wyjścia To ciężka pró-ba
nogi twarde jak drewno
obsuwają się wciąż na lodo-wej
ścianie Sztywne dłonie
nie mogą uchwycić cienkiej
linki Próbuję owinąć sobie
nią ręce Lecz ręce mam spu-chnięte
a skóra popękała na
nich w wielu miejscach Ol-brzymie
jej strzępy odrywają
się i przyklejają do liny wrzy-nającej
się w żywe ciało Mu-szę
jednak wytrwać nie bę-dę
poddawał się w polowie
drogi boję się tylko zęby
Szerpowie nie puścili aseku-racji
— Aila! Uwaga! Uwaga!
Owinąłem linę dokoła zdro-wego
przedramienia aby ul-żyć
rękom i zsuwani się te-raz
skokami Lina obciera
mi przedramię i nadgarstki
Na samym dole robię skok z
wysokości metra Uderzenie
jest twarde i czuję je w gór-nej
części nóg Jakiś dziwny
trzask wskazuje że musiałem
sobie coś złamać nie czuję
bólu pewnie wskutek odmro-ieni- a
Rebuffat i Szerpowie scho-dzą
'kolejno w dół i idziemy
dalej Droga dłuży się rozpa-czliwie
Plateau Obozu II wy-daje
się nieskończenie odle
gle Jestem u kresu sił Co
chwila mam ochotę dać za
wygraną Po co iść dalej? Te-raz
wszystko jest dla mnie
skończone Mam spokojne su-mienie:
wszyscy są uratowa-ni
pozostali zejdą kolejno
W dole daleko dostrzegamy
namioty Zbieram siły Jesz-cze
godzinę Postanawiam wy-trwać
godzinę a potem gdzie-kolwiek
bym był położę się
na śniegu Ułożę się spokoj-nie
pozbędę się wszystkiego
będę spał szczęśliwy
To postanowienie dodaje
mi odwagi Wciąż się obsu-wam
Stok jest stromy i Szer-powie
utrzymują mnie z tru-dem:
to cud powtarzający się
co chwile Ślad urywa się nad
przepaścią: to druga najwięk-sza
ściana z poręczówką Pró-buję
pogodzić się z konieczno-ścią
ale nie mam nawet poję-cia
w jaki sposób będę scho-dził
Zdejmuję rękawice któ-rą
mam na jednej ręce i
czerwony jedwabny szalik o-słania- jący
drugą pokrwawio-ną
Tym razem zaczyna się
wielka gra Mniejsza o palce
Ustawiam Ailę i Szarkego
w miejscu z którego zwykle
ich asekurowałem Szerpowie
trzymają we dwójkę linę ase-kuracyjną
opierając się wza-jemnie
o siebie Nie litując
się nad sobą próbuję chwy-cić
poręczówkę Chwytam ją
pomiędzy kciuk i palec wska-zujący
obydwie ręce krwa-wią
Ruszam Natychmiast
staje przede mną bolesna al-ternatywa:
jeżeli puszczę ru-niemy
wszyscy w dól jeżeli
utrzymam co zostanie mi z
rąk? Będę trzymał
Każdy centymetr przynosi
ból lecz postanowiłem nie
zwracać na to uwagi Widok
rąk przyprawia mnie o mdło-ści
Czerwone żywe mięso li
na umazana krwią Staram
się nie odrywać zupełnie
strzępów skóry: dawniejsze
wypadki nauczyły mnie że
trzeba zachowywać takie
strzępy aby przyspieszyć go-jenie
ran Staram się oszczę-dzać
ręce hamując brzuchem
plecami każdym punktem
oparcia jakim rozporządzam
Kiedy skończy się ta męka?
Docieram do lodowego wy-stępu
który zrąbałem czeka-nem
przy wychodzeniu Poru-szam
nogami aby namacać
grunt wszystko jest twarde
Pod nogami nie mam ani czą-steczki
śniegu jeszcze nie
dojechałem Wołam rozpaczli-wie
do Szerpów:
— Prędzej! Aila Sarke!
Lina asekuracyjna zsuwa
się szybciej i tarcie powiększa
się Ręce mam w strasznym
stanie Wydaje mi się że skó-ra
została z nich zupełnie
zdarta Wreszcie czuję twar-dy
grunt pod nogami: to pól-ka
Jestem! Muszę teraz
przejść ją wzdłuż wciąż ase-kurowany
liną: tylko trzy me-try
lecz najtrudniejsze! Już
po wszystkim! Zagłębiony w
śniegu po nas wyczerpany
nie zdaję sobie sprawy z upły-wu
czasu
Rebuffat i Szerpowie są już
przy mnie Otwierając oczy
widzę wyraźnie czarne punk-ty
poruszające się wokół na-miotów
Obozu II Sarke wola
mnie by mi pokazać dwóch
Szerpów którzy podchodzą
nam na spotkanie Są jeszcze
daleko ale widok ich dodaje
mi odwagi
Trzeba wstać otrząsnąć się
Marsz staje się coraz bardziej
uciążliwy Wydaje mi się ze
odmrożenia sięgają do łokci
i łydek Sarke wkłada mi z
powrotem okulary chociaż
niebo zachmurzyło się Wcią-ga
mi rękawicę jak się da
lewa ręka jest tak poraniona
ze nie można znieść jej wido-ku
Sarke zawija ją w mój
czerwony jedwabny szalik
Znów zaczyna się koszmar-ne
schodzenie Każdy krok
wydaje mi się ostatnim Mgły
snują się wokół chwilami do-strzegam
poprzez nie sylwet-ki
dwóch Szerpów idących w
górę Z małej platformy do
której właśnie doszliśmy wi-dzę
ze zatrzymali się Odbic-ra_m- i
to całą odwagę
Pada śnieg Robimy wielki
trawers w niebezpiecznym te-renie
gdzie asekuracja jest'
niepewna i dochodzimy do
stożka oddalonego o pięćdzie-siąt
metrów
Rozpoznaję zbliżających się
szybko Phu Tharke i Ang
Dawę Oczekują smutnych
wiadomości Ang Dawa myśli
pewnie o swych dwóch bra-ciach
Aili i Pansy'ni Aila
jest z nami widzi go całego
i zdrowego ale gdzie jest
Pansy?
Zaczynają rozmawiać z da-leka
i gdy spotykamy się
wiedzą już wszystko Wyrywa
mi się głębokie westchnienie
ulgi mam wrażenie że po-zbyłem
się ogromnego cięża-ru
pod którym w każdej
chwili groził mi upadek Phu
Tharke stoi przede mną U-śmie-cha
się do mnie serdecz-nie
Kto twierdził że to są
prymitywne istoty? że twar-dy
tryb życia odbiera im u-czu- cie litości? Szerpowie rzu-cają
się ku mnie zdejmują
plecaki odkorkowują manier-ki
Wypić kilka łyków Nie
więcej! To trwa tak dłu-go!
Phu Tharke spuszcza oczy
na moje ręce i podnosi je
prawie ze wstydeni Szepcze
z niewypowiedzianym smut-kiem:
— Ach biedny Bara Sahib!
Po tym poslku wraca mi
odwaga Obóz II jest teraz bli-sko
Phu Tharke będzie mnie
podtrzymywał a Ang Dawa
z"aasekuruje nas obydwóch
Phu Tharke jest mniejszy
ode mnie chwytam go za szy-ję
i opieram się na jego ple-cach
przyciskając się do nie-go
Kontakt z nim przynosi
mi ulgę jego ciepło pokrze-pia
mnie Idę nierównymi
krokami jak"porażony
Coraz mocniej opieram się
na Phu Tharke Czy będę
miał dość sił by dojść nawet
przy jego pomocy? Gromadzę
z trudem ostatnie zapasy
energii Błagam Phu Tharke
by pomógł mi jeszcze Zdej-muje
mi okulary: widzę te-raz
lepiej Jeszcze kilka kro-ków
Ostatnie
Namioty obozu II są teraz
zupełnie blisko Ichac
Noyelle Oudot biegną ku
nam Pilno mi podzielić się z
nimi dobrą wieścią Wołam
do nich:
— Schodzimy z Annapur-ny
Blismy przedwczoraj na
szczycie — Lachenal i ja!!!
I po chwili:
— Mam odmrożone ręce i
nogi!
Pomagają mi Ichac poda-je
mi coś Noyelle mnie pod-trzymuje
Oudot juz bada
Moje zadanie skończone
Powiodło się i wiem że pozo-stali
towarzysze wkrótce tu
będą
Uratowani! Opuszczamy
zwyciężoną Annapurnę Moja
rola może się skończyć Ini-cjatywę
wezmą teraz w ręce
towarzysze a przede wszyst-kim
Oudot w którym pokła-damy
wszelkie nadzieje Po-zwolę
im robić wszystko po-wierzam
się ich oddaniu Od
tej chwili'' liczy się dla mnie
tylko jedna rzecz: zwycię-stwo
które przynosimy i któ-re
zostawi nam w sercach
ocromna radość i cudowna
nneirrlip 'I